دینداری و رفتارهای پرخطر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه­ی میزان دینداری و رفتارهای پرخطر دانشجویان دانشگاه سراسری یزد انجام گرفته است. چارچوب نظری تحقیق، برگرفته از نظریات «کنت»، «وبر»، «واخ»، «لو ونتال و کالت» و «گلاک و استارک» است. این پژوهش با روش توصیفی و در قالب یک طرح پیمایشی و مقطعی انجام شد. داده های تحقیق، از 320 نفر از دانشجویان (160 دختر و 160 پسر) که در دانشگاه سراسری یزد اشتغال به تحصیل داشتند، جمع آوری شد. این افراد، با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب انتخاب شدند. ابزار سنجش رفتارهای پرخطر عبارت بود از مقیاس خطرپذیری جوانان ایرانی. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و lisrel مورد تحلیل قرار گرفت. برای تحلیل داده­ها از مدل­یابی معادلات ساختاری، همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد کهرفتارهای پرخطر (شاخص کل)، مواد مخدر، الکل، سیگار، خشونت، رفتار جنسی، رابطه با جنس مخالف و رانندگی خطرناک تفاوت معناداری بین زنان و مردان وجود دارد که در مردان بطور معنی داری از زنان بیشتر است. همچنین رفتارهای پرخطر (شاخص کل)، سیگار و رانندگی خطرناک تفاوت معناداری بین مجردها و متأهل ها وجود دارد که در مجردها بطور معنی داری از متأهل ها بیشتر است. آزمون آماری پیرسون نیز نشان داد که بین مؤلفه های رفتار پرخطر با میزان دینداری رابطه­ی منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل معادلات ساختاری نیز بیانگر این است که میزان تأثیر دینداری بر رفتارهای پرخطر، 54/0- است که نشان دهنده­ی رابطه­ی معکوس این دو متغیر است یعنی افزایش دینداری باعث کاهش رفتار پرخطر شود.بطور کلی نتایج این پژوهش بر نقش مهم دینداری بر کاهش رفتارهای پرخطر تأکید می­کند.